Πέμπτη, Ιουλίου 13, 2006

Η Mίμηση

Έχει ήδη εκτεταμένα δειχθεί, ότι ο φόβος εμποδίζει την ελεύθερη πρωτοβουλία. Η άσχημη οικονομική κατάσταση εκατομμυρίων ανθρώπων, οφείλεται, έξω από κάθε αμφιβολία, σ' αυτό που ονομάζουμε φόβο.

Το τρομαγμένο παιδί ψάχνει την αγαπημένη του μανούλα και προσκολλάται σ' αυτήν αναζητώντας σιγουριά. Ο τρομαγμένος σύζυγος προσκολλάται στην σύζυγο του και νοιώθει ότι την αγαπά περισσότερο. Η φοβισμένη σύζυγος αναζητά τον σύζυγο της και τα παιδιά της και νοιώθει ότι τους αγαπά περισσότερο.

Από ψυχολογικής πλευράς φαίνεται πολύ αξιόλογο και ενδιαφέρον να γνωρίσουμε ότι ο φόβος μεταμφιέζεται συχνά με τη μορφή της αγάπης.

Οι άνθρωποι που, εσωτερικά, έχουν πολύ λίγες πνευματικές αξίες, οι εσωτερικά φτωχοί άνθρωποι, ψάχνουν πάντοτε εξωτερικά για κάποιο πράγμα ικανό να τους ολοκληρώσει.

Οι φτωχοί, εσωτερικά άνθρωποι ζουν πάντοτε δολοπλοκώντας, πάντα στην φλυαρία, την ανοησία, τις ζωικές απολαύσεις κλπ.

Οι εσωτερικά φτωχοί άνθρωποι, ζουν από φόβο σε φόβο και, όπως είναι φυσικό, προσκολλώνται στον σύζυγο. στη γυναίκα, στους γονείς, στα παιδιά, στις ετοιμόρροπες και εκφυλισμένες παλιές παραδόσεις κλπ.

Κάθε γέροντας, ψυχολογικό άρρωστος και φτωχός είναι συνήθως γεμάτος φόβο και γαντζώνεται με μια ατέλειωτη αγωνία στο χρήμα, στις οικογενειακές παραδόσεις, στα εγγόνια του, στις αναμνήσεις του κλπ., επιδιώκοντας έτσι τη σιγουριά. Μπορούμε όλοι να καταλήξουμε σ' αυτό, παρατηρώντας προσεκτικά τους γέροντες.

Κάθε φορά που οι άνθρωποι φοβούνται, κρύβονται πίσω από την προστατευτική ασπίδα της σεβασμιότητας, συνεχίζοντας μια παράδοση, αναφερόμενοι στις ιδέες της οικογένειας, του έθνους, της φυλής κλπ.

Πραγματικά κάθε παράδοση δεν είναι παρά μια καθαρή επανάληψη, χωρίς καμία ουσία, κενή, χωρίς αληθινή αξία.

Όλοι οι άνθρωποι έχουν μια ορισμένη τάση να μιμούνται τους άλλους. Αυτή η ιδιότητα, να μιμούμαστε, είναι το αποτέλεσμα του φόβου. Οι άνθρωποι που φοβούνται, μιμούνται όλους αυτούς στους οποίους προσκολλώνται, τον σύζυγο, τη σύζυγο, τα παιδιά, τ' αδέλφια, τους φίλους που τους προστατεύουν κλπ.

Η μίμηση είναι το αποτέλεσμα του φόβου. Η μίμηση καταστρέφει ολοκληρωτικά την ελεύθερη πρωτοβουλία, Στα δημοτικά, τα γυμνάσια και τα πανεπιστήμια, οι καθηγητές κάνουν το λάθος να διδάσκουν στους σπουδαστές, και των δύο φύλων, αυτό που ονομάζουμε μίμηση. Στα μαθήματα ζωγραφικής και σχεδίου, διδάσκουν στους μαθητές να αντιγράφουν, να ζωγραφίζουν εικόνες δέντρων, σπιτιών, βουνών, ζώων, κλπ., αλλά αυτό δεν είναι δημιουργία, είναι μίμηση, φωτογράφηση.

Να δημιουργείς, δεν είναι να μιμείσαι. Να δημιουργείς δεν είναι να φωτογραφίζεις. Να δημιουργείς, είναι να μεταφράζεις, είναι να μεταδίδεις δια μέσου του χρωστήρα και ζωντανά, το δέντρο που μας γοητεύει την όμορφη δύση του ηλίου, την αυγή με τις άφατες μελωδίες της, κλπ.

Υπάρχει αληθινή δημιουργία στην κινέζικη και Ιαπωνική τέχνη του Ζεν, στην μεταφυσική και ημί-μεταφυσική τέχνη. Κανένας ζωγράφος του Τσαν και του Ζεν, δεν ενδιαφέρεται να μιμηθεί, να φωτογραφίσει. Οι ζωγράφοι της Κίνας και της Ιαπωνίας, αισθάνονται τη χαρά, του να δημιουργείς, να δημιουργείς χωρίς σταμάτημα.



Οι ζωγράφοι του Τσαν και του Ζεν δεν μιμούνται, δημιουργούν και αυτό είναι η δουλειά τους. Δεν ενδιαφέρει τους ζωγράφους της Κίνας και της Ιαπωνίας να ζωγραφίζουν ή να φωτογραφίζουν μία όμορφη γυναίκα, αυτό που τους αρέσει είναι να μεταδώσουν την μεταφυσική ομορφιά της. Αυτοί οι ζωγράφοι της Κίνας και της Ιαπωνίας δεν θα αντέγραφαν ποτέ μια όμορφη δύση του ηλίου, τους αρέσει να μεταφράζουν σε μεταφυσική ομορφιά, όλη τη γοητεία του λυκόφωτος.

Το σημαντικό δεν είναι να μιμούμαστε, να αντιγράφουμε σε μαύρο ή σε άσπρο. Το σημαντικό είναι να νοιώθουμε τη βαθιά σημασία της ομορφιάς και να ξέρουμε να τη μεταδίδουμε, αλλά γι' αυτό, δεν πρέπει να υπάρχει φόβος, προσκόλληση σε κανόνες, σε παραδόσεις, δεν πρέπει να φοβόμαστε αυτό που λένε οι άλλοι ή τις επιπλήξεις του δασκάλου. Επείγει, οι καθηγητές να καταλάβουν την αναγκαιότητα, για τους σπουδαστές, να αναπτύξουν τη δημιουργική τους δύναμη.

Σαφώς, αποδεικνύεται ανόητο να διδάσκουν τους σπουδαστές να μιμούνται. θα ήταν καλύτερο να τους διδάσκουν να δημιουργούν.

Ο άνθρωπος είναι δυστυχώς ένα αυτόματο κοιμισμένο και ασυνείδητο, που ξέρει μόνο να μιμείται.

Αντιγράφουμε την ενδυμασία ενός άλλου ατόμου, και σ' αυτή τη μίμηση στηρίζονται τα διάφορα ρεύματα της μόδας. Μιμούμαστε τις συνήθειες των άλλων, έστω κι αν είναι εσφαλμένες. Μιμούμαστε τα πάθη, μιμούμαστε οτιδήποτε είναι παράλογο, οτιδήποτε ζουν και επαναλαμβάνουν ασταμάτητα οι άλλοι κλπ.

Είναι ανάγκη, οι καθηγητές να διδάσκουν στους σπουδαστές να σκέπτονται μόνοι τους με τρόπο ανεξάρτητο. Οι δάσκαλοι πρέπει να προσφέρουν στους σπουδαστές τους, όλες τις δυνατότητες, όλους τους τρόπους που θα τους επιτρέψουν να πάψουν να είναι μιμητικά αυτόματα. Οι δάσκαλοι πρέπει να παραχωρούν στους σπουδαστές, τις καλύτερες ευκαιρίες για να αναπτύξουν τη δημιουργική τους δύναμη.

Είναι επείγον οι σπουδαστές να γνωρίσουν την αληθινή ελευθερία ώστε, χωρίς κανένα φόβο, να μπορούν να μαθαίνουν να σκέπτονται μόνοι τους, ελεύθερα. Ο νους που ζει σκλάβος του τι θα πουν, ο νους που μιμείται από φόβο μήπως παραβιάσει τις παραδόσεις, τους κανόνες, τα έθιμα, τις συνήθειες κλπ., δεν είναι ένας νους δημιουργικός, δεν είναι ένας νους ελεύθερος.

Ο νους των ανθρώπων μοιάζει μ' ένα σπίτι κλειστό και σφραγισμένο με επτά σφραγίδες, ένα σπίτι όπου τίποτα το καινούργιο δεν μπορεί να φθάσει, ένα σπίτι όπου δεν βασιλεύει παρά ο πόνος και ο θάνατος. Το καινούργιο δεν μπορεί να έλθει παρά μόνο εκεί όπου δεν υπάρχει φόβος, εκεί όπου δεν υπάρχει η μίμηση, εκεί όπου δεν υπάρχουν προσκολλήσεις στα πράγματα, στο χρήμα, στα πρόσωπα, στις παραδόσεις, στις συνήθειες κλπ.

Οι άνθρωποι ζουν σκλάβοι της δολοπλοκίας, της ζήλιας, των οικογενειακών εθίμων, των συνηθειών, της ακόρεστης επιθυμίας να κερδίσουν θέσεις και ν ανέβουν, να σκαρφαλώσουν ως τη κορυφή της κοινωνικής κλίμακας για να επιβάλλονται.

Οι καθηγητές πρέπει επειγόντως να διδάξουν στους σπουδαστές τους και των δύο φύλων, την αναγκαιότητα να μη μιμούνται πια, εκείνη την παλαιά, άχρηστη και εκφυλισμένη τάξη των πραγμάτων.

Είναι επείγον, οι μαθητές να μάθουν στο σχολείο να δημιουργούν ελεύθερα, να σκέπτονται ελεύθερα, να αισθάνονται ελεύθερα.

Οι σπουδαστές, περνούν τα πιο όμορφα χρόνια της ζωής τους στο σχολείο, στην απόκτηση πληροφοριών και δεν τους μένει χρόνος να σκεφτούν πάνω σ' όλα αυτά τα πράγματα. Επί δέκα ή δεκαπέντε χρόνια περνούν στο σχολείο μια ζωή ασυνείδητων αυτόματων και βγαίνουν από το σχολείο με τη συνείδηση κοιμισμένη, αλλά πιστεύοντας, όταν εγκαταλείπουν το σχολείο, ότι είναι πολύ έξυπνοι.

Το διανοητικό του ανθρώπινου όντος, ζει εγκλωβισμένο μέσα σε συντηρητικές και αντιδραστικές ιδέες. Το ανθρώπινο ον δεν μπορεί να σκεφθεί με τρόπο πραγματικά ελεύθερο, γιατί είναι γεμάτο φόβο.

Το ανθρώπινο ο ν φοβάται τη ζωή, φοβάται το θάνατο, φοβάται το τι θα πουν οι άλλοι, τις φλυαρίες, τις επιπλήξεις, φοβάται να χάσει την εργασία του, να παραβιάσει τους κανονισμούς, φοβάται μήπως κάποιος της πάρει το σύζυγο ή του κλέψει τη γυναίκα του, κλπ.

Στο σχολείο μας μαθαίνουν να μιμούμαστε, και βγαίνοντας απ' αυτό, γινόμαστε μιμητές. Δεν έχουμε ελεύθερη πρωτοβουλία επειδή από τη στιγμή που θα βρεθούμε στα θρανία του σχολείου, μας διδάσκουν να μιμούμαστε.

Οι άνθρωποι μιμούνται από φόβο για το τι μπορούν να πουν οι άλλοι, οι σπουδαστές μιμούνται επειδή οι δάσκαλοι τους έχουν πραγματικά τρομαγμένους τους φουκαράδες τους σπουδαστές, απειλώντας τους κάθε στιγμή, απειλώντας τους με μια άσχημη παρατήρηση, απειλώντας τους με διάφορες τιμωρίες, απειλώντας τους με αποβολή κλπ.

Εάν θέλουμε πραγματικά να γίνουμε δημιουργοί, με την πιο βαθιά έννοια της λέξης, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλη αυτή τη σειρά μιμήσεων, που μας κρατά, δυστυχώς, παγιδευμένους.

Όταν θα είμαστε ικανοί να γνωρίσουμε όλη αυτή τη σειρά των μιμήσεων, όταν θα έχουμε αναλύσει λεπτομερειακά κάθε μια από τις μιμήσεις, θα γίνουμε συνειδητοί αυτών των πραγμάτων, και η λογική συνέπεια είναι να γεννηθεί μέσα μας με τρόπο αυθόρμητο η δύναμη της δημιουργίας.

Είναι απαραίτητο, στο δημοτικό, στο γυμνάσιο και στο πανεπιστήμιο, οι σπουδαστές να απελευθερωθούν από κάθε μίμηση, ώστε να γίνουν πραγματικοί δημιουργοί. Απατώνται οικτρά οι δάσκαλοι που υποθέτουν ότι οι μαθητές έχουν ανάγκη να μιμούνται για να μάθουν. Διότι αυτός που μιμείται, δεν μαθαίνει, αυτός που μιμείται μετατρέπεται σ' ένα αυτόματο, κι αυτό είναι όλο. Δεν χρησιμεύει να αντιγράφουμε αυτό που λένε οι συγγραφείς της γεωγραφίας, της αριθμητικής, της φυσικής, της ιστορίας κλπ. Να μιμούμαστε, να αποστηθίζουμε, να επαναλαμβάνουμε σαν παπαγάλοι, είναι τελείως ηλίθιο, ταιριάζει καλύτερα, να καταλαβαίνουμε συνειδητά αυτό που μελετάμε.

Η Βασική Εκπαίδευση είναι η Επιστήμη της Συνείδησης, η επιστήμη που μας επιτρέπει να ανακαλύψουμε τη σχέση μας με τους ανθρώπους, με τη φύση, με όλα τα πράγματα.

Ο νους που ξέρει μόνο να μιμείται, είναι μηχανικός, είναι μια κινούμενη μηχανή, δεν είναι δημιουργός, δεν είναι ικανός να δημιουργεί, δεν σκέπτεται πραγματικά, απλά επαναλαμβάνει κι αυτό είναι όλο.

Οι καθηγητές οφείλουν να απασχολούνται σχετικά με την αφύπνιση της συνείδησης καθενός από τους σπουδαστές τους. Οι μαθητές, δεν νοιάζονται πραγματικά, παρά για να περάσουν τη χρονιά τους και μετά, τελειώνοντας το σχολείο, στην πρακτική ζωή, μετατρέπονται σε ασήμαντους υπάλληλους ή σε μηχανές που κάνουν παιδιά. Δέκα ή δεκαπέντε χρόνια σπουδών για να μετατρεπόμαστε σε ομιλούντα αυτόματα. Τα θέματα που διδασκόμαστε, σιγά-σιγά ξεχνιούνται και στο τέλος δεν μένει τίποτα στη μνήμη.

Αν οι σπουδαστές συνειδητοποιούσαν την διδασκόμενη ύλη, αν η μελέτη τους δεν ήταν βασισμένη μόνο στην πληροφόρηση, τη μίμηση και τη μνήμη, τα πράγματα θα ήταν αλλιώς, θα έβγαιναν από το σχολείο με γνώσεις συνειδητές, αξέχαστες, πλήρεις, που δεν θα υποτάσσονταν στην άπιστη μνήμη.

Η Βασική Εκπαίδευση θα βοηθήσει τους σπουδαστές ξυπνώντας τους τη Συνείδηση και την Ευφυΐα.

Η Βασική Εκπαίδευση οδηγεί τους νέους στο δρόμο της πραγματικής ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ.

Οι μαθητές πρέπει να επιμένουν ώστε οι καθηγητές να τους δίνουν την αληθινή εκπαίδευση την ΒΑΣΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.

Δεν εξυπηρετεί τους σπουδαστές να κάθονται στα θρανία του σχολείου για να παίρνουν πληροφορίες σχετικά με κάποιον βασιλιά ή με κάποιο πόλεμο. Χρειάζεται κάτι περισσότερο, χρειάζεται η Βασική Εκπαίδευση για να ξυπνήσει η Συνείδηση.

Είναι απαραίτητο, οι μαθητές να βγαίνουν από το σχολείο, πραγματικά συνειδητοί, έξυπνοι, για να μη μετατρέπονται σε απλά μηχανικά τμήματα της κοινωνικής μηχανής.

- Η Mίμηση, από το βιβλίο "Βασική Εκπαίδευση" του Σαμαέλ Αούν Βεόρ (Samael Aun Weor)

 
Γνωστική Διδασκαλία
Σαμαέλ Αούν Βεόρ
Αστρική Προβολή
Γνώση
Διαλογισμός
Μυστικισμός
Θρησκείες
Τάντρα
Βιβλία
Επαναστατική Ψυχολογία
Λόγος Μάντραμ Θεουργία
Προφητεία
Samael Aun Weor
Μιλαρέπα
Χριστός
Ψυχολογία
Matrix
Βίβλος
Αστρικό Ταξίδι
Μυθολογία
Γνωστική Κίνηση
Εσωτερισμός
Ψυχή
Καμπαλα
Γνωστικισμός
Ζεν
Πνεύμα
Νους
Ευτυχία
Γνωστικοί
Hercolubus
Διαλέξεις
Αλχημεία
Θιβέτ
Ερκόλουμπους
Διάλεξη
Έρωτας
Φωνητική
Αστρικό Σώμα
Μαγεία
Σύντροφο
Σχέσεις
Σεξ
Γάμος
Αγάπη
Ανάμνηση Εαυτού
Ανάπτυξη
Αυτογνωσία