Μυητική προετοιμασία - 3
Αυτοί που επιθυμούν να εισέλθουν στα Μεγαλύτερα Μυστήρια πρέπει να εγκαταλείψουν το ζωώδες-διανοητικό. Το ζωώδες-διανοητικό είναι λουσιφερικό και δαιμονικό. Οι Μεγάλοι Δάσκαλοι έχουν το νου ενός παιδιού. Πρέπει να ζούμε με μεγάλο δέος και να νιώθουμε ρίγος σαν να είμαστε στην παρουσία του Θεού. Πρέπει να τερματίσουμε την διανοητική μας υπερηφάνεια. Πρέπει να έχουμε τον αθώο και απλό νου ενός βρέφους. Δεν πρέπει να κρύβουμε εγκλήματα.
Από καιρό σε καιρό, μαθητές μας στέλνουν γράμματα απαιτώντας εμείς να κυριαρχήσουμε το νου αυτής ή εκείνης της γυναίκας για αυτούς, ισχυριζόμενοι πως απλά θέλουν να φέρουν αυτές τις γυναίκες στο σωστό μονοπάτι, έτσι είναι πως η λαγνεία τους κρύβεται μέσα στο θυμίαμα της προσευχής. Έτσι είναι πως, με το να απαιτούν θέλγητρα, με το να απαιτούν εργασίες μαύρης μαγείας, βάζουν σε πειρασμό του Μεγάλους Αδελφούς.
Κανείς δεν έχει δικαίωμα να παραβιάζει το νου του γείτονα γιατί αυτό είναι ένα έγκλημα. Η ελευθερία του γείτονα είναι απαραίτητο να είναι σεβαστή.
Επομένως, ας ξεκαθαρίσουμε σε αυτό το κεφάλαιο πως η είσοδος της αβύσσου έχει τρεις πόρτες: Θυμός, Απληστία και Λαγνεία. Ο Θυμός μεταμφιέζει τον εαυτό του σε έναν δικαστή, η Απληστία κρύβεται μέσα στις καλές προθέσεις και η Λαγνεία ντύνεται με έναν μυστικιστικό μανδύα.
Οδηγημένες από λαγνεία, οι «πνευματικά αφοσιωμένες» γυναίκες του δρόμου, κάθονται στα γόνατα των ανδρών «αφοσιωμένων του φωτός» και χρησιμοποιούν την αθωότητα ως πρόφαση για να φιλούν και να αγκαλιάζουν ο ένας τον άλλο. Έτσι είναι πως το έγκλημα κρύβεται μέσα στο θυμίαμα της προσευχής.
Ένα άλλο κρίσιμο έγκλημα είναι αυτό της αχαριστίας. Σε ένα σκυλί δίνεται ψωμί και αυτό είναι ευγνώμων, εν τούτοις πολλοί «αφοσιωμένοι του δρόμου» είναι αχάριστοι. Αν ένας αυθεντικός Δάσκαλος τους διδάσκει, αυτό που του δίνουν μόνο ως πληρωμή είναι κατηγορίες, μίσος και συκοφαντίες.
Γνωρίζουμε την περίπτωση ενός «πνευματικά αφοσιωμένου» που, όταν ήταν πεινασμένος και άνεργος, πάντα συναντούσε μια φιλάνθρωπη ψυχή η οποία του έδινε φαγητό και σπίτι, ωστόσο, σύντομα αυτός βρήκε μια καινούργια δουλειά, και ήταν μετά χωρίς μετάνοια, στρεφόμενος εναντίον των φιλάνθρωπων δωρητών του. Μερικές φορές δημόσια τους κακολόγησε, ή τους επιτέθηκε. Έτσι είναι πως αυτός ο αφοσιωμένος πλήρωσε με το νόμισμα της αχαριστίας.
Παρόλα αυτά, πάντα έβρισκε μια φιλοσοφική δικαιολογία για το έγκλημα του. Κυνικά, δήλωσε: «Δεν χρωστώ σε κανέναν τίποτα, η ζωή είναι που παρέχει τα πάντα, έτσι, οι ελεήμονες δωρητές μου είναι απλά όργανα της μεγάλης ζωής, επομένως, δεν τους χρωστώ τίποτα».
Άλλοι εγκαταλείπουν την ίδια τους την μητέρα ή τον γέρο πατέρα τους, λέγοντας: «Όλα τα όντα είναι η οικογένεια μου, δεν ενδιαφέρομαι για τους γονείς μου, είμαι ένας επαναστάτης, κτλ.». Έτσι είναι πως κρύβουν το δικό τους έγκλημα μέσα στο θυμίαμα της προσευχής.
Κάποιοι άλλοι εγκαταλείπουν την κακόμοιρη την γυναίκα τους και τα παιδιά τους, με σκοπό, ισχυρίζονται, να ακολουθήσουν μια πνευματική ζωή. Έτσι είναι πως αυτοί οι υποκριτές Φαρισαίοι πέφτουν στην άβυσσο της μαύρης μαγείας.
Άλλοι ισχυρίζονται πως η αποστολή τους είναι να ενώσουν όλους του αφοσιωμένους όλων των οργανισμών, ώστε να οργανώσουν την μεγάλη οικουμενική αδελφότητα. Ωστόσο, έμποροι ψυχών, αυτό πραγματικά είναι αυτές οι μονοπωλιακές σχολές.
Συνήθως, αυτοί οι αποκλειστικοί αφήνουν την γενειάδα και τα μαλλιά τους να μεγαλώσουν και μετά, σαν υποκριτές Φαρισαίοι, κηρύττουν ποικιλία μέσα στην ενότητα, καυχούνται πως είναι σαν τον Ιησού Χριστό και εγκαθιστούν σκοτεινές αδελφότητες του Υδροχόου.
Η πανουργία αυτών των υποκριτών είναι τόσο εκλεπτυσμένη, που επιτυγχάνουν επιδέξια να θέσουν τον εαυτό τους στο κέντρο ως ζωντανές μονάδες. Ύστερα, σαν Ιησούς Χριστοί προσωπικά και με την πρόφαση να ενώσουν όλες τις σχολές, δόγματα και θρησκείες, παρασύρουν τους αφελείς, αληθινά, στην παρουσία αυτών των σκοτεινών απατεώνων. Αυτό που πρέπει να προσέχουμε πιο καλά είναι τα λεφτά μας.
Αυτοί οι ληστές των σκοτεινών αδελφοτήτων του Υδροχόου, έχουν συλλέξει πολλά ακίνητα σε όλη την Αμερική με την πρόφαση της ίδρυσης «ασράμς», μυητικών κολλεγίων, κτλ. Αφελή φανατικά άτομα, που παραδίδουν τα κτήματα τους σε αυτούς τους σκοτεινούς του Υδροχόου, ποτέ δεν λείπουν. Μετά, αυτοί οι σκοτεινοί μπορούν να ζήσουν πολύ αναπαυτικές ζωές, ακόμα και στο Παρίσι, επιδοτούμενες από το απολαυστικό, μυστικιστικό εισόδημα τους.
Με σαγιονάρες αντί για παπούτσια και μακριές μπλούζες να πέφτουν πάνω από τα παντελόνια τους, αυτοί οι σκοτεινοί πηγαίνουν χέρι-χέρι σαν ρωμαϊκή λεγεώνα, σαν ιεραπόστολοι μιας απαίσιας επιχείρησης. Φιλοδοξούν να έχουν μεγάλες γενειάδες όταν λάβουν το δικαίωμα να μην ξυρίζουν το πρόσωπο τους, ύστερα καυχώνται ότι είναι ειδωλολάτρες γκουρού και τα μεγάλα αδέλφια. Κάποιοι καυχώνται πως είναι η ενσάρκωση του Αγίου Πέτρου και οι σκοτεινοί τους ακόλουθοι του Υδροχόου φιλούν ακόμα και τα πόδια τους: πόσο βρώμικοι είναι εκείνοι οι υποκριτές λουφαδόροι!
Οι γνωστικοί δεν μπορούν να κάθονται ταυτόχρονα σε ένα τραπέζι αγγέλων και σε ένα τραπέζι δαιμόνων, είναι απαραίτητο να ορίσουμε τον εαυτό μας.
Αν επιθυμούμε να εισέλθουμε στην Εδέμ πρέπει να εισέλθουμε από την ίδια πόρτα από την οποία βγήκαμε, αυτή η πόρτα είναι το σεξ. Καμιά άλλη πόρτα δεν υπάρχει, πρέπει να μπούμε από την ίδια πόρτα από την οποία βγήκαμε.
Όλες οι πνευματικές σχολές που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον κόσμο είναι μέσα στην άβυσσο και οι προσωρινοί αφοσιωμένοι τους είναι σαν σχολικές πεταλούδες, που εκπορνεύουν τον πνευματισμό.
Σε μια συγκεκριμένη περίσταση, επισκεφτήκαμε έναν πνευματικό ναό, τότε είδαμε πως ένας δαίμονας εισήλθε μέσα σε ένα μέντιουμ και ισχυριζόμενος πως είναι ο Ιησούς Χριστός, μίλησε γεμάτος με γλυκύτητα και όλοι οι ακροατές, γεμάτοι με έναν τρομερό φανατισμό, τον λάτρεψαν. Αυτό που είναι πραγματικά ο πνευματισμός, είναι μαύρη μαγεία, αυτό είναι η άβυσσος. Είναι στενάχωρο να το δηλώνουμε αυτό, εν τούτοις, αυτή είναι η αλήθεια, και είναι απαραίτητο να μην αδιαφορούμε μπροστά στο έγκλημα.
Όλες οι πνευματικές σχολές, οργανώσεις και αδελφότητες αυτού του αιώνα είναι μέσα στην άβυσσο.
- Απόσπασμα, από το βιβλίο "Τα Μεγάλα Μυστήρια" του Σαμαέλ Αούν Βεόρ (Samael Aun Weor)
Από καιρό σε καιρό, μαθητές μας στέλνουν γράμματα απαιτώντας εμείς να κυριαρχήσουμε το νου αυτής ή εκείνης της γυναίκας για αυτούς, ισχυριζόμενοι πως απλά θέλουν να φέρουν αυτές τις γυναίκες στο σωστό μονοπάτι, έτσι είναι πως η λαγνεία τους κρύβεται μέσα στο θυμίαμα της προσευχής. Έτσι είναι πως, με το να απαιτούν θέλγητρα, με το να απαιτούν εργασίες μαύρης μαγείας, βάζουν σε πειρασμό του Μεγάλους Αδελφούς.Κανείς δεν έχει δικαίωμα να παραβιάζει το νου του γείτονα γιατί αυτό είναι ένα έγκλημα. Η ελευθερία του γείτονα είναι απαραίτητο να είναι σεβαστή.
Επομένως, ας ξεκαθαρίσουμε σε αυτό το κεφάλαιο πως η είσοδος της αβύσσου έχει τρεις πόρτες: Θυμός, Απληστία και Λαγνεία. Ο Θυμός μεταμφιέζει τον εαυτό του σε έναν δικαστή, η Απληστία κρύβεται μέσα στις καλές προθέσεις και η Λαγνεία ντύνεται με έναν μυστικιστικό μανδύα.
Οδηγημένες από λαγνεία, οι «πνευματικά αφοσιωμένες» γυναίκες του δρόμου, κάθονται στα γόνατα των ανδρών «αφοσιωμένων του φωτός» και χρησιμοποιούν την αθωότητα ως πρόφαση για να φιλούν και να αγκαλιάζουν ο ένας τον άλλο. Έτσι είναι πως το έγκλημα κρύβεται μέσα στο θυμίαμα της προσευχής.
Ένα άλλο κρίσιμο έγκλημα είναι αυτό της αχαριστίας. Σε ένα σκυλί δίνεται ψωμί και αυτό είναι ευγνώμων, εν τούτοις πολλοί «αφοσιωμένοι του δρόμου» είναι αχάριστοι. Αν ένας αυθεντικός Δάσκαλος τους διδάσκει, αυτό που του δίνουν μόνο ως πληρωμή είναι κατηγορίες, μίσος και συκοφαντίες.
Γνωρίζουμε την περίπτωση ενός «πνευματικά αφοσιωμένου» που, όταν ήταν πεινασμένος και άνεργος, πάντα συναντούσε μια φιλάνθρωπη ψυχή η οποία του έδινε φαγητό και σπίτι, ωστόσο, σύντομα αυτός βρήκε μια καινούργια δουλειά, και ήταν μετά χωρίς μετάνοια, στρεφόμενος εναντίον των φιλάνθρωπων δωρητών του. Μερικές φορές δημόσια τους κακολόγησε, ή τους επιτέθηκε. Έτσι είναι πως αυτός ο αφοσιωμένος πλήρωσε με το νόμισμα της αχαριστίας.
Παρόλα αυτά, πάντα έβρισκε μια φιλοσοφική δικαιολογία για το έγκλημα του. Κυνικά, δήλωσε: «Δεν χρωστώ σε κανέναν τίποτα, η ζωή είναι που παρέχει τα πάντα, έτσι, οι ελεήμονες δωρητές μου είναι απλά όργανα της μεγάλης ζωής, επομένως, δεν τους χρωστώ τίποτα».
Άλλοι εγκαταλείπουν την ίδια τους την μητέρα ή τον γέρο πατέρα τους, λέγοντας: «Όλα τα όντα είναι η οικογένεια μου, δεν ενδιαφέρομαι για τους γονείς μου, είμαι ένας επαναστάτης, κτλ.». Έτσι είναι πως κρύβουν το δικό τους έγκλημα μέσα στο θυμίαμα της προσευχής.
Κάποιοι άλλοι εγκαταλείπουν την κακόμοιρη την γυναίκα τους και τα παιδιά τους, με σκοπό, ισχυρίζονται, να ακολουθήσουν μια πνευματική ζωή. Έτσι είναι πως αυτοί οι υποκριτές Φαρισαίοι πέφτουν στην άβυσσο της μαύρης μαγείας.
Άλλοι ισχυρίζονται πως η αποστολή τους είναι να ενώσουν όλους του αφοσιωμένους όλων των οργανισμών, ώστε να οργανώσουν την μεγάλη οικουμενική αδελφότητα. Ωστόσο, έμποροι ψυχών, αυτό πραγματικά είναι αυτές οι μονοπωλιακές σχολές.
Συνήθως, αυτοί οι αποκλειστικοί αφήνουν την γενειάδα και τα μαλλιά τους να μεγαλώσουν και μετά, σαν υποκριτές Φαρισαίοι, κηρύττουν ποικιλία μέσα στην ενότητα, καυχούνται πως είναι σαν τον Ιησού Χριστό και εγκαθιστούν σκοτεινές αδελφότητες του Υδροχόου.
Η πανουργία αυτών των υποκριτών είναι τόσο εκλεπτυσμένη, που επιτυγχάνουν επιδέξια να θέσουν τον εαυτό τους στο κέντρο ως ζωντανές μονάδες. Ύστερα, σαν Ιησούς Χριστοί προσωπικά και με την πρόφαση να ενώσουν όλες τις σχολές, δόγματα και θρησκείες, παρασύρουν τους αφελείς, αληθινά, στην παρουσία αυτών των σκοτεινών απατεώνων. Αυτό που πρέπει να προσέχουμε πιο καλά είναι τα λεφτά μας.
Αυτοί οι ληστές των σκοτεινών αδελφοτήτων του Υδροχόου, έχουν συλλέξει πολλά ακίνητα σε όλη την Αμερική με την πρόφαση της ίδρυσης «ασράμς», μυητικών κολλεγίων, κτλ. Αφελή φανατικά άτομα, που παραδίδουν τα κτήματα τους σε αυτούς τους σκοτεινούς του Υδροχόου, ποτέ δεν λείπουν. Μετά, αυτοί οι σκοτεινοί μπορούν να ζήσουν πολύ αναπαυτικές ζωές, ακόμα και στο Παρίσι, επιδοτούμενες από το απολαυστικό, μυστικιστικό εισόδημα τους.
Με σαγιονάρες αντί για παπούτσια και μακριές μπλούζες να πέφτουν πάνω από τα παντελόνια τους, αυτοί οι σκοτεινοί πηγαίνουν χέρι-χέρι σαν ρωμαϊκή λεγεώνα, σαν ιεραπόστολοι μιας απαίσιας επιχείρησης. Φιλοδοξούν να έχουν μεγάλες γενειάδες όταν λάβουν το δικαίωμα να μην ξυρίζουν το πρόσωπο τους, ύστερα καυχώνται ότι είναι ειδωλολάτρες γκουρού και τα μεγάλα αδέλφια. Κάποιοι καυχώνται πως είναι η ενσάρκωση του Αγίου Πέτρου και οι σκοτεινοί τους ακόλουθοι του Υδροχόου φιλούν ακόμα και τα πόδια τους: πόσο βρώμικοι είναι εκείνοι οι υποκριτές λουφαδόροι!
Οι γνωστικοί δεν μπορούν να κάθονται ταυτόχρονα σε ένα τραπέζι αγγέλων και σε ένα τραπέζι δαιμόνων, είναι απαραίτητο να ορίσουμε τον εαυτό μας.
Αν επιθυμούμε να εισέλθουμε στην Εδέμ πρέπει να εισέλθουμε από την ίδια πόρτα από την οποία βγήκαμε, αυτή η πόρτα είναι το σεξ. Καμιά άλλη πόρτα δεν υπάρχει, πρέπει να μπούμε από την ίδια πόρτα από την οποία βγήκαμε.
Όλες οι πνευματικές σχολές που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον κόσμο είναι μέσα στην άβυσσο και οι προσωρινοί αφοσιωμένοι τους είναι σαν σχολικές πεταλούδες, που εκπορνεύουν τον πνευματισμό.
Σε μια συγκεκριμένη περίσταση, επισκεφτήκαμε έναν πνευματικό ναό, τότε είδαμε πως ένας δαίμονας εισήλθε μέσα σε ένα μέντιουμ και ισχυριζόμενος πως είναι ο Ιησούς Χριστός, μίλησε γεμάτος με γλυκύτητα και όλοι οι ακροατές, γεμάτοι με έναν τρομερό φανατισμό, τον λάτρεψαν. Αυτό που είναι πραγματικά ο πνευματισμός, είναι μαύρη μαγεία, αυτό είναι η άβυσσος. Είναι στενάχωρο να το δηλώνουμε αυτό, εν τούτοις, αυτή είναι η αλήθεια, και είναι απαραίτητο να μην αδιαφορούμε μπροστά στο έγκλημα.
Όλες οι πνευματικές σχολές, οργανώσεις και αδελφότητες αυτού του αιώνα είναι μέσα στην άβυσσο.
- Απόσπασμα, από το βιβλίο "Τα Μεγάλα Μυστήρια" του Σαμαέλ Αούν Βεόρ (Samael Aun Weor)
