Πραγματεία Επαναστατικής Ψυχολογίας - 12: Η ριζική αλλαγή
Εφ’ όσον ένας άνθρωπος προχωρά λανθασµένα, νοµίζοντας τον εαυτό του σαν Ένα, Μοναδικό και Ατοµικό, είναι φανερό ότι η ριζική αλλαγή είναι κάτι περισσότερο από αδύνατη.
Το ίδιο το γεγονός ότι η Εσωτεριστική δουλειά ξεκινά µε την αυστηρή παρατήρηση του εαυτού µας, µας το δείχνει µια πληθώρα Ψυχολογικών παραγόντων, Εγώ ή ανεπιθύµητων στοιχείων που είναι επείγον να ξεριζωθούν, ν’ αποκοπούν από τον εσωτερικό µας κόσµο.
Αναµφισβήτητα, δεν θα ήταν δυνατόν να περιορίσουµε άγνωστα σφάλµατα. Εκείνο που βιάζει, είναι να παρατηρήσουµε από πριν αυτό που θέλουµε να χωρίσουµε από τον Ψυχισµό µας.
Αυτού του είδους η δουλειά δεν είναι εξωτερικής φύσης αλλά εσωτερικής, και όσοι σκέφτονται ότι οποιοδήποτε εγχειρίδιο καλής συµπεριφοράς ή σπάνιο σύστηµα εξωτερικό και επιφανειακό µπορεί να τους οδηγήσει στην επιτυχία, θα είναι εκ των πραγµάτων ολοκληρωτικά γελασµένοι.
Το συγκεκριµένο και οριστικό γεγονός ότι η ιδιαίτερη εσωτερική ∆ουλειά ξεκινά µε την προσοχή συγκεντρωµένη στην πλήρη παρατήρηση του εαυτού µας, είναι ένας λόγος περισσότερο απο αρκετός για να δείξει ότι αυτό απαιτεί µια προσωπική προσπάθεια ιδιαίτερη για τον καθένα απο εµάς.
Μιλώντας ειλικρινά, χωρίς φραγµούς, βεβαιώνουµε µε έµφαση τα ακόλουθα:
Καµµιά ανθρώπινη ύπαρξη δεν θα µπορούσε να κάνει αυτή τη δουλειά για µας.
∆εν είναι δυνατή καµµιά αλλαγή στον Ψυχισµό µας, χωρίς την άµεση παρατήρηση όλου αυτού του συνόλου των υποκειµενικών παραγόντων που φέρουµε µέσα µας.
Μη δεχόµενοι το πλήθος των σφαλµάτων, απορρίπτοντας την ανάγκη µελέτης και άµεσης παρατήρησής των, σηµαίνει εκ των πραγµάτων υπεκφυγή ή απόδραση, φυγή απο τον εαυτό µας, µια µορφή αυταπάτης.
Μόνο µέσα απο την αυστηρή προσπάθεια της κριτικής παρατήρησης του εαυτού µας, χωρίς υπεκφυγές κανενός είδους, θα µπορέσουµε να κάνουµε πραγµατικά φανερό ότι δεν είµαστε “Ένας” αλλά “Πολλοί”.
Η αποδοχή ότι το “Εγώ” είναι πολυπρόσωπο και η ανακάλυψη µέσω της αυστηρής παρατήρησης, είναι δύο διαφορετικές απόψεις.
Το να αποφεύγουµε την ∆ουλειά της ιδιαίτερης αυτο-παρατήρησης, το να ζητάµε υπεκφυγές, είναι σηµάδι αναπόσπαστο του εκφυλισµού.
Ενώ ένας άνθρωπος υποστηρίζει την αυτάπάτη ότι είναι ένα και µόνο πρόσωπο, δεν µπορεί να αλλάξει. Και είναι ξεκάθαρο ότι ο σκοπός της ∆ουλειάς αυτής είναι ακριβώς να κατορθώσουµε µια βαθµιαία αλλαγή στην εσωτερική µας ζωή.
Ο ριζικός µετασχηµατισµός είναι µια δυνατότητα που φυσιολογικά χάνεται, όταν δεν γίνεται δουλειά µε τον εαυτό µας.
Το σηµείο εκκίνησης της ριζικής αλλαγής συνεχίζει να µένει κρυφό, όσο ο άνθρωπος νοµίζει τον εαυτό του Ένα.
Αυτοί που απορρίπτουν την ∆ιδασκαλία των πολλών Εγώ, δείχνουν καθαρά ότι ποτέ δεν αυτοπαρατηρήθηκαν σοβαρά.
Η αυστηρή παρατήρηση του εαυτού µας, χωρίς υπεκφυγές κανενός είδους, µας επιτρέπει να εξακριβώσουµε, µέσα απο τον εαυτό µας, τη σκληρή πραγµατικότητα ότι δεν είµαστε “Ενας” αλλά “Πολλοί”.
Στον κόσµο των υποκειµενικών γνωµών, διάφορες ψευτοεσωτεριστικές ή ψευτοαποκρυφιστικές θεωρίες χρησιµεύουν σαν διέξοδος φυγής από τον εαυτό µας...
Αναµφισβήτητα, η αυταπάτη ότι είµαστε πάντα ένα και το αυτό πρόσωπο, χρησιµεύει σαν εµπόδιο για την αυτο-παρατήρηση...
Θα µπορούσε κανείς να πει: “Ξέρω ότι δεν είµαι Ένας αλλά Πολλοί,ο Γνωστικισµός µου το έχει διδάξει”. Αν και θα ήταν ειλικρινέστατη τέτοιου είδους διαβεβαίωση, αν δεν υπάρχει πλήρης εµπειρία ζωής πάνω σε αυτό το επιστηµονικό θέµα, σαφώς θα παρέµενε καθαρά εξωτερικό και επιφανειακό στοιχείο.
Να ανακαλύψουµε, να ζήσουµε την εµπειρία και να καταλάβουµε είναι κάτι βασικό. Μόνον έτσι είναι δυνατό να δουλέψουµε συνειδητά για
να πετύχουµε την ριζική αλλαγή.
Άλλο είναι να υποστηρίζουµε ένα πράγµα και άλλο να το καταλαβαίνουµε. Όταν κάποιος λέει: “Καταλαβαίνω ότι δεν είµαι Ένας αλλά Πολλοί”, αν η κατανόησή του είναι πραγµατική και όχι λόγια του αέρα αµφίβολα και χωρίς ουσία, αυτό σηµαίνει ότι αναγνωρίζει την πλήρη επαλήθευση της ∆ιδασκαλίας των Πολλών Εγώ.
Γνωριµία και Κατανόηση είναι διαφορετικά πράγµατα. Το πρώτο είναι του Νου, το δεύτερο της Καρδιάς.
Μόνο η γνωριµία µε τη ∆ιδασκαλία των Πολλών Εγώ δεν χρησιµεύει σε τίποτα. ∆υστυχώς στους καιρούς στους οποίους ζούµε, αυτή η γνώση είναι πολύ µακριά από την κατανόηση, γιατί το φτωχό διανοητικό ζώο που λανθασµένα ονοµάζεται άνθρωπος ανέπτυξε αποκλειστικά την πλευρά της γνώσης, ξεχνώντας δυστυχώς την αντίστοιχη πλευρά του Είναι.
Το να γνωρίσουµε την ∆ιδασκαλία των Πολλών Εγώ και να την καταλάβουµε, είναι βασικό για κάθε πραγµατική ριζική αλλαγή.
Όταν ένας άνθρωπος αρχίζει να παρατηρεί τον εαυτό του συγκρατηµένα από την θέση ότι δεν είναι ¨Ενας αλλά Πολλοί, σαφώς έχει αρχίσει τη σοβαρή ∆ουλειά πάνω στην εσωτερική του φύση.
