Πραγματεία Επαναστατικής Ψυχολογίας - 3: Η ψυχολογική ανταρσία
Δε µένει παρά να θυµίσουµε στους αναγνώστες µας ότι υπάρχει ένα γεωµετρικό σηµείο µέσα µας...
Αναµφισβήτητα αυτό το σηµείο δεν το συναντούµε ποτέ, ούτε στο παρελθόν ούτε και στο µέλλον...
Όποιος θα ήθελε να ανακαλύψει αυτό το µυστηριώδες σηµείο, πρέπει να το αναζητήσει εδώ και τώρα, µέσα στον εαυτό του, αυτή τη στιγµή ακριβώς, ούτε ένα δευτερόλεπτο πριν ή µετά...
Οι δύο σανίδες του Τίµιου Σταυρού, η Κάθετη και η Οριζόντια, συναντιούνται σ’ αυτό το σηµείο...
Από στιγµή σε στιγµή λοιπόν βρισκόµαστε µπροστά σε δύο Δρόµους: τον Οριζόντιο και τον Κάθετο.
Είναι σαφές ότι ο Οριζόντιος δρόµος είναι πολύ «δεύτερος». Απ’ αυτόν πηγαίνει «ο Βισέντε κι’ όλοι οι άνθρωποι», «ο Βιλέγας κι’ όποιος τον πιάνει», «ο δον Ραιµούντο κι’ όλος ο κόσµος». («και η κουτσή Μαρία»)
Είναι φανερό ότι ο Κάθετος είναι διαφορετικός. Είναι ο δρόµος των έξυπνων ανταρτών, ο δρόµος των Επαναστατών...
Όταν κανείς θυµάται τον εαυτό του, όταν δουλεύει πάνω στον εαυτό του, όταν δεν ταυτίζεται µε όλα τα προβλήµατα και τις λύπες της ζωής, σίγουρα βαδίζει στο Κάθετο µονοπάτι...
Βέβαια ποτέ δεν είναι εύκολη η δουλειά του περιορισµού των αρνητικών συγκινήσεων, το να χάσουµε κάθε ταύτιση µε το προσωπικό τραίνο της ζωής µας, προβλήµατα κάθε είδους, επιχειρήσεις, χρέη, γραµµάτια, υποθήκες, φως, τηλέφωνο, νερό κ.τ.λ.
Οι άνεργοι, εκείνοι που για τον άλφα ή βήτα λόγο έχασαν την δουλειά τους, υποφέρουν βέβαια από την έλλειψη χρηµάτων και το να ξεχάσουν την περίπτωσή τους, το να µην νοιάζονται και να µην ταυτίζονται µε το ίδιο τους το πρόβληµα, γίνεται φοβερά δύσκολο.
Όσοι υποφέρουν, όσοι κλαίγονται, όσοι υπήρξαν θύµατα προδοσίας
ή την πλήρωσαν άσχηµα στη ζωή από κάποια αχαριστία, από κάποια συκοφαντία ή απάτη, ξεχνούν τον εαυτό τους πραγµατικά, το Πραγµατικό εσωτερικό τους Είναι, ταυτίζονται απόλυτα µε την ηθική τους τραγωδία...
Η Δουλειά µε τον εαυτό µας είναι το βασικό χαρακτηριστικό του Κάθετου Δρόµου. Κανείς δεν θα µπορούσε να πατήσει το Μονοπάτι της Μεγάλης Ανταρσίας, αν δεν είχε δουλέψει ποτέ πάνω στον εαυτό του.
Η Δουλειά στην οποία αναφερόµαστε είναι Ψυχολογικού είδους.
Κατέχει την αναµφισβήτητη µετατροπή της στιγµής του παρόντος, µέσα στην οποία βρισκόµαστε. Χρειάζεται να µάθουµε να ζούµε από στιγµή σε στιγµή...
Για παράδειγµα: κάποιος που βρίσκεται σε απελπισία εξ’ αιτίας ενός
προβλήµατος συναισθηµατικού, οικονοµικού ή πολιτικού, ξεχνάει τον εαυτό του...
Αν αναλογιστεί λίγο, αν σκεφτεί ότι όλα περνούν, ότι η ζωή είναι
απατηλή, περαστική και ότι ο θάνατος κάνει στάχτη όλες τις µαταιότητες του κόσµου...
Αν καταλάβει ότι το πρόβληµά του δεν είναι τίποτε περισσότερο
από µια «ψεύτικη αναλαµπή», κάτι το φευγαλέο το οποίο γρήγορα σβήνει, θα δει ξαφνικά ότι όλα άλλαξαν ...
Είναι δυνατή η µετατροπή µηχανικών αντιδράσεων µέσω της λογικής αντιµετώπισης και του Εσωτερικού Αυτό-συλλογισµού του Είναι...
Είναι φανερό ότι οι άνθρωποι αντιδρούν µηχανικά εµπρός στις διάφορες συνθήκες της ζωής...
Φτωχοί άνθρωποι! Συνηθίζουν να συµπεριφέρονται πάντα σαν θύµατα. Όταν κανείς τους κολακέψει χαµογελούν, όταν τους ταπεινώσουν υποφέρουν, βρίζουν όταν τους βρίσουν, πληγώνουν όταν τους πληγώσουν, ποτέ δεν είναι ελεύθεροι. Οι όµοιοί τους µπορούν να τους σέρνουν από την χαρά στη λύπη, από την ελπίδα στην απελπισία.
Καθένας από εκείνους που προχωρούν στον Οριζόντιο Δρόµο µοιάζει µε µουσικό όργανο, που ο κάθε όµοιός του το παίζει σύµφωνα µε την όρεξή του...
Όποιος µάθει να µετατρέπει τις µηχανικές του σχέσεις, αυτόµατα µπαίνει στον Κάθετο Δρόµο.
Αυτό αντιπροσωπεύει µια βασική αλλαγή στο Υπαρξιακό Επίπεδο,
εξαιρετικό αποτέλεσµα της Ψυχολογικής Ανταρσίας.
