Πραγματεία Επαναστατικής Ψυχολογίας - 4: Η ουσία
Αυτό που κάνει όµορφο και λατρευτό κάθε νεογέννητο είναι η Ουσία του, αυτή η ίδια αποτελεί την αληθινή του πραγµατικότητα...
Η φυσιολογική ανάπτυξη της Ουσίας σε κάθε πλάσµα είναι βέβαια πολύ ελλιπής και υποτυπώδης...
Το ανθρώπινο σώµα αναπτύσσεται και ανελίσσεται σύµφωνα µε τους βιολογικούς νόµους του είδους, ενώ τέτοιες δυνατότητες είναι πολύ περιορισµένες για την Ουσία...
Αναµφισβήτητα η Ουσία µπορεί να αναπτυχθεί αφ’ εαυτής, χωρίς βοήθεια σε πάρα πολύ µικρό βαθµό...
Μιλώντας ειλικρινά και χωρίς δισταγµούς λέµε ότι η αυθόρµητη και φυσιολογική ανάπτυξη της Ουσίας είναι δυνατή µόνο στη διάρκεια των πρώτων τριών, τεσσάρων και πέντε χρόνων, δηλαδή στα πρώτα στάδια της ζωής...
Οι άνθρωποι σκέφτονται ότι η ανάπτυξη και η εξέλιξη της Ουσίας γίνονται πάντοτε σε διαρκή µορφή, σύµφωνα µε τον µηχανισµό της εξέλιξης, όµως ο Παγκόσµιος Γνωστικισµός διδάσκει ότι δεν συµβαίνει κάτι τέτοιο...
Για να αναπτυχθεί περισσότερο η Ουσία, πρέπει να γίνει κάτι πολύ ξεχωριστό, πρέπει να συµβεί κάτι καινούριο...
Θέλω ν’ αναφερθώ µε έµφαση στη ∆ουλειά µε τον εαυτό µας. Η ανάπτυξη της Ουσίας είναι δυνατή µόνο αν βασίζεται σε συνειδητές εργασίες και ηθεληµένες δοκιµασίες...
Πρέπει να καταλάβετε ότι οι ∆ουλειές αυτές δεν αφορούν επαγγελµατικά θέµατα, τράπεζες, κ.τ.λ...
Η δουλειά αυτή είναι για κάθε έναν που έχει αναπτυγµένη την προσωπικότητα, πρόκειται για κάτι Ψυχολογικό...
Όλοι µας ξέρουµε ότι έχουµε µέσα µας αυτό που λέγεται ΕΓΩ, Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ, ΕΓΩ Ο Ι∆ΙΟΣ...
∆υστυχώς η Ουσία βρίσκεται µποτιλιαρισµένη, µπλεγµένη µέσα στο ΕΓΩ και αυτό είναι λυπηρό...
Να διαλύσουµε το Ψυχολογικό ΕΓΩ, να εκµηδενίσουµε τα ανεπιθύµητα στοιχεία του, είναι επείγον, αµετάθετο, δεν αναβάλλεται... αυτό είναι το νόηµα της ∆ουλειάς µε τον εαυτό µας.
Ποτέ δεν θα µπορούσαµε να ελευθερώσουµε την Ουσία, χωρίς να έχουµε πιο πριν εκµηδενίσει το Ψυχολογικό ΕΓΩ...
Στην Ουσία βρίσκεται η Θρησκεία, ο Βούδας, η Σοφία, µικρά µέρη του πόνου του Πατέρα µας του Επουράνιου κι’ όλα τα δεδοµένα που χρειαζόµαστε για την εσωτερική ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ του ΕΙΝΑΙ.
Κανείς δεν θα µπορούσε να εξαλείψει το Ψυχολογικό ΕΓΩ, χωρίς πρώτα να έχει περιορίσει τα όχι ανθρώπινα στοιχεία που φέρνουµε µέσα µας...
Χρειάζεται να κάνουµε στάχτη την τερατώδη σκληρότητα αυτών των καιρών, τον φθόνο που δυστυχώς έφτασε να γίνει το κρυφό ελατήριο της πράξης, την ανυπόφορη απληστία που έχει κάνει τη ζωή τόσο πικρή, τη βρωµερή κακογλωσσιά, τη συκοφαντία αιτία τόσων τραγωδιών, τα µεθύσια, την αηδιαστική ασέλγεια που τόσο άσχηµα µυρίζει κ.τ.λ., κ.τ.λ., κ.τ.λ.
Όταν όλ’ αυτά τα αποτρόπαια περιοριστούν και µεταβληθούν σε κοσµική σκόνη, η Ουσία θα ελευθερωθεί και επιπλέον θα αναπτυχθεί και θα εξελιχθεί αρµονικά...
Αναµφισβήτητα, όταν το Ψυχολογικό ΕΓΩ έχει πεθάνει, µέσα µας λάµπει η Ουσία...
Η Ουσία ελεύθερη πια µας δίνει µια εσωτερική οµορφιά. Aπο µια τέτοια οµορφιά πηγάζουν η απόλυτη ευτυχία και η πραγµατική Αγάπη...
Η Ουσία κατέχει πολλαπλές αισθήσεις που τελειοποιούν και εξαιρετικές φυσικές εξουσίες.
Όταν «πεθάνουµε Μέσα Μας», όταν διαλύσουµε το Ψυχολογικό ΕΓΩ, γευόµαστε τις πολύτιµες αισθήσεις και δυνάµεις της Ουσίας...
